Deszcz róż

W tym niezwykłym roku podwójnego jubileuszu (narodzin i beatyfikacji) świętej Teresy od Dzieciątka Jezus mnożą się książki o tej niesamowitej postaci. Możemy się tylko cieszyć. Cała ta literatura świadczy o popularności tej „największej świętej czasów współczesnych”. Tak, Teresa nadal jest kochana i wiele osób się do niej modli. Pielgrzymi, którzy co roku przybywają do sanktuarium w Lisieux, są tego wyraźnym znakiem. Różnorodność ich pochodzenia jest imponująca.
Książka Camille Burette jest przejmująca. Autorka przypomina nam, w jaki sposób Teresa dotrzymała swojej podwójnej obietnicy: „Spędzę moje niebo, czyniąc dobro na ziemi”. „Sprawię, że spadnie deszcz róż”.
Od wielu lat Camille Burette ma możliwość pracować w archiwach klasztoru karmelitanek w Lisieux. Ma tutaj dostęp do unikalnych i cennych źródeł.
W książce, którą trzymasz w rękach, drogi Czytelniku, zawarła ona relacje z kilkudziesięciu cudów dokonanych przez Teresę jeszcze przed jej beatyfikacją w 1923 roku. Przedstawiony wybór stanowi jedynie niewielki ułamek wszystkich odnotowanych cudów, a te stanowią niewielką część tych rzeczywiście dokonanych.
Jako chrześcijanie w XXI wieku czasami niechętnie mówimy o cudach. Nie chcemy być łatwowierni; pragniemy zrozumieć, uzasadnić i zweryfikować podawane nam informacje. Ta ostrożność nie jest niezdrowa. Stanowczość osób zajmujących się uzdrowieniami w Lourdes jest tego dowodem. Z taką samą powagą prowadzi się dochodzenie mające na celu uznanie cudu w procesie kanonizacyjnym. Tak, Kościół jest ostrożny, nie chce wprowadzać ludzi w błąd.
Ale Kościół wie również, że musi pozostawić Panu swobodę działania. Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia to w ten sposób: „Niezależnie od ich charakteru, niekiedy nadzwyczajnego jak dar czynienia cudów czy dar języków, charyzmaty są ukierunkowane na łaskę uświęcającą i mają na celu dobro wspólne Kościoła. Pozostają one w służbie miłości, która buduje Kościół” (nr 2003). Teresa w niebie nadal posługuje się swoimi charyzmatami, przyczyniając się w ten sposób do budowania Kościoła.
Przytoczone tu opisy cudów są zgodne z logiką Ewangelii. Często odnajdujemy w nich ten sam schemat: wiara osoby (lub grupy osób), prosty i jasny akt wiary oraz pokój, który przewyższa wszystko, co możemy sobie wyobrazić.
Ta książka zabiera nas w prawdziwą podróż w czasie. Relacje z pierwszej wojny światowej są poruszające. Ale pozostajemy również w teraźniejszości życia Kościoła. Niektóre historie dotyczą XXI wieku. Jako
biskup diecezji Bayeux i Lisieux zauważyłem, że niektóre listy od katechumenów mówią bezpośrednio o tajemniczej obecności Teresy w ich drodze nawrócenia.
Ta książka zabiera nas również w podróż w przestrzeni. Wędrujemy przez wszystkie kontynenty wraz z tą, która pragnęła przemierzyć Ziemię.
Jest to książka, która może nas pokrzepić. Niech ten rok jubileuszowy zachęci nas wszystkich do (ponownego) zanurzenia się w ekscytującej i wymagającej przygodzie terezjańskiej „małej drogi”. Teresa jest naszą siostrą, towarzyszy nam w czasami chaotycznej pielgrzymce naszego chrześcijańskiego życia, prowadzi nas ścieżką zaufania i zawierzenia. Niech lektura tej książki będzie dla wszystkich źródłem nadziei i pokrzepienia.